Poëzieweek 2022 #7

HERE COMES THE SUN

Na lange weken
grijs en kou
in weer en
in de mensen
was daar
opeens de
zon
en brak er
in mijn somber
hoofd
dat licht
en vrolijk
liedje door
dat ik zo lang
al niet meer
zong

Susanne van Reenen
Noordhollands Duinreservaat

Poëzieweek 2022 #4

STAARTMEZEN

Wie graag
gelooft in
sprookjes
over elfen
in het bos
moet eens
een uurtje
niksen in
struikgewas en
kreupelhout

Precies op
het moment
dat je gevoel
voor tijd
verliest
verschijnt
vanuit het
niets
de familie
staartmees

Ze buitelen
en kirren
en dansen
door de takken
en verdwijnen
in het niets
alsof je ze
verbeeldde

Voor wie straks
vergeefs in
bosjes wacht:
je hoort en ziet
de meesjes
uitsluitend
en alleen
als je echt
in ze gelooft

Susanne van Reenen
Noordhollands Duinreservaat

Poëzieweek 2022 #2

Eikenblad aan tak

VASTHOUDEN

Toe, blijf
bij mij
de winter
door

Ik ben zo
mooi met
jou

Ik hou zo
van je ritsel
en je wiegen
in de wind

Ik hou van
je verkleuren
en hoe je
lichtval breekt

Je tekening
van nerven
Ik tel ze
één voor één

Ik hou je vast
en laat pas los
als ik je heb
gekloond


Susanne van Reenen
Bosreservaat Roodaam

Poëzieweek 2022 #1

OOK DE HUNNE

Hij vond de
boswachter
maar stom
die hem
verbood om
in de nacht
dit pad
te gaan
en kloste in
het eerste licht
blind
zijn lompe
voeten door
de sporen
van de nacht

Sporen van
de dieren
die pas
durven leven
als hij en ik
de wereld
voor even
ook de hunne
laten zijn

Susanne van Reenen
Stille Strand Castricum