DE BOMEN VAN WELEER
Zij leven nog
Zij leven nog
De bomen van
weleer
Kapot geschoten
net als zij
die aan
hun voeten
liggen
Maar zij leven nog
Ja, zij leven nog
De bomen van
weleer
Ze waken en
verhalen over
hen die niet
ontkwamen
aan de hel
die mensen
samen maakten
Zij leven nog
Zij leven nog
De bomen van
weleer
Nog altijd
strekt hun
houten hand
wanhopig
naar het licht
Laat het in
vredesnaam
alleen nog
zon en regen
zijn dat
houten handen
vangen
En vogels
Duizend vogels
Ja, laat het
vogels zijn
Susanne van Reenen
Cimetière allemand de Nantillois
